Σε απλά λόγια, η επιγενετική είναι ένας τρόπος ρύθμισης του γονιδιώματος χωρίς να αλλάζει ο κώδικας του DNA.
 
Η επιγενετική μπορεί να καθορίσει πότε τα γονίδια ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται (ονομάζεται επίσης έκφραση γονιδίων) και ποιες πρωτεΐνες παράγονται ως αποτέλεσμα.
 
Μπορεί ακόμα να ελέγχει τη δομή του γονιδιώματος, χαλαρώνοντας τα χρωμοσώματα που είναι φτιαγμένα από σφιχτά τυλιγμένο DNA, για να επιτρέψει στους παράγοντες που ελέγχουν την έκφραση γονιδίων να έχουν πρόσβαση στα γονίδια.
 
Εάν οι επιγενετικοί ρυθμιστές δεν λειτουργούν σωστά, πολλά γονίδια επηρεάζονται επειδή αυτοί οι ρυθμιστές ελέγχουν τόσα πολλά.
 
Μια αλλαγή σε έναν επιγενετικό ρυθμιστή μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο κάποιος μεγαλώνει, αναπτύσσεται και πολλές άλλες πτυχές της ζωής ενός ατόμου.
 
Παραδείγματα επιγενετικών συνδρόμων περιλαμβάνουν το σύνδρομο Rubinstein-Taybi, το σύνδρομο Kabuki, το σύνδρομο Menke-Hennekam και τη διαταραχή που σχετίζεται με το γονίδιο KAT6A.
 
Διαβάστε περισσότερα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα γονιδιωματικής του Health Education England NHS